Steenmarters

Help, er zit een steenmarter op mijn zolder!

De laatste jaren is de steenmarterpopulatie in Vlaanderen sterk aan het uitbreiden. Jarenlang kwam deze soort nauwelijks meer voor in onze contreien door de decennialange intensieve bestrijding en bejaging. Nu steenmarters toenemen in het sterk verstedelijkte Vlaanderen en zich ook nog eens aangepast hebben aan een leven dichtbij de mens, komen deze prachtige dieren steeds vaker in conflict met de mens. Zo kiezen steenmarters vaak zolders en tuinhuisjes uit om hun kroost op te voeden.

Als steenmarters overlast berokkenen, is de eerste reactie nog steeds al te vaak: verdelgen! Probleemdieren doden of verplaatsen is echter geen oplossing (en zelfs verboden). Zo komt er immers een geschikt territorium vrij. Naast het feit dat dit vroeg of laat vrijwel zeker door een ander exemplaar ingenomen wordt en u weer van voor af aan kan beginnen, verstoort u op deze manier de sociale structuur van de populatie, met alle negatieve gevolgen vandien (zoals een snellere verspreiding van ziektes). Steenmarters zijn bovendien ook mooie en zelfs nuttige dieren als belangrijke predators van muizen, ratten en andere knaagdieren die soms overlast veroorzaken. Hieronder vindt u betere en meer structurele maatregelen om problemen op te lossen.

Doden van pluimvee:
Wanneer een steenmarter de kans krijgt zich aan pluimvee te goed te doen, zal hij deze niet laten voorbij gaan. In dat opzicht is de steenmarter enigszins vergelijkbaar met de vos, zij het dan wel dat schade aan duiven en soms kippen door steenmarters minder voorkomt.

De enige afdoende oplossing om schade door steenmarters te vermijden, is zorgen voor een voldoende afgesloten kippenhok. Dit bestaat uit een omheining die bovenaan dicht of minstens 2 meter hoog is. De bovenkant moet naar buiten omgeplooid zijn of eventueel een schrikdraad aan de buitenkant hebben. De omheining dient ook een halve meter ingegraven te worden. Het plaatsen van een rij tegels rondom de omheining kan helpen. De steenmarter mag dan wel sluw zijn, slim is hij niet. Hij zal altijd vlak tegen de omheining proberen te graven en het komt niet bij hem op om 20 cm verder naast de tegels te beginnen. Daar de steenmarter normaal gesproken enkel ’s nachts jaagt, is een afgesloten nachthok de eenvoudigste, goedkoopste en beste oplossing om schade door steenmarters te voorkomen.

Geur- en lawaaioverlast:
Geur- en lawaaioverlast door steenmarters treedt vooral op wanneer een moeder steenmarter met haar kroost van 2 tot 7 jongen een zolder heeft uitgekozen als favoriete stekje. Jongen van 2-3 maand oud zijn verzot op spelen, en ze doen dit vooral ’s nachts wanneer de eigenaar van het huis graag wat slaapt. ’s Nachts is het ook stiller dan overdag, waardoor de herrie die steenmarters kunnen maken nog meer opvalt. Steenmarters zijn zindelijke dieren: ze deponeren hun lange, worstachtige uitwerpselen steeds op dezelfde plaats. Hierdoor houden ze weliswaar hun omgeving net, maar de opstapeling van uitwerpselen kan na een tijdje wel gaan ruiken. Ook geuroverlast door prooiresten kan een probleem vormen.

Om deze overlast tegen te gaan, moet de steenmarter van de zolder verjaagd worden. Dit kan door hem te verstoren door lawaai te maken, materiaal te verplaatsen of geurstoffen (restjes parfum of speciale marterspray) aan te brengen. Wanneer het gelukt is de steenmarter te verjagen, probeert u best de toegang tot de zolder af te sluiten. Indien u dit niet doet, heeft u een paar dagen later of het seizoen daarop ongetwijfeld weer hetzelfde probleem. Een geschikte locatie valt namelijk altijd in de smaak en wordt daarbij ook nog eens snel teruggevonden via geursporen achtergelaten door de voorganger. Zorg er bij de afsluiting van de zolder echter steeds voor dat u zeker bent dat de dieren buiten zijn. Opgesloten steenmarters kunnen sterven en nadien door ontbinding voor nog meer stankoverlast zorgen dan de levende dieren al deden.

Knagen aan bekabeling en isolatiemateriaal:
Vandalisme door knagen aan bekabeling en isolatiemateriaal is een derde probleem dat steenmarters kunnen veroorzaken. Een geparkeerde wagen waarvan de motor nog warm is, is een prachtig schuilplekje voor een steenmarter. En als hij daar zit, gaat hij ook wel eens aan kabels en bedradingen knagen. Ook op zolders kan het gebeuren dat steenmarters aan isolatiemateriaal bijten of van een kabel willen proeven. Deze eigenschap van de steenmarter speelt soms tegen hem. Niet zelden worden steenmarters op deze wijze geëlektrocuteerd.

Deze problemen kan u eveneens oplossen door de dieren te verstoren, via de hierboven vermelde methodes. Leg indien mogelijk kabels aan in een kabelgoot, waardoor ze voor steenmarters en andere dieren zoals ratten en muizen minder toegankelijk zijn.